79 poziom zaufania. Witam, przyczyn podrażnienia odbytu jest wiele. Mogą to być przyczyny ogólne np. cukrzyca, przyczyny psychiczne, albo miejscowe. Aby zdiagnozować przyczynę najlepiej skonsultować się z lekarzem, który po diagnostyce przepisze specjalistyczne leki. Bez recepty w aptece można kupić maści zawierające np. tlenek cynku. Witam Was bardzo cieplutko i zapraszam na recenzję niebywałego śmierdziucha. UWAGA UWAGA! Przedstawiam Wam maść ichtiolową czy jak kto woli maść z sulfobituminianem amonowym.Obydwie nazwy są poprawne i oznaczają ciemnobrązową, baaardzo gęstą ciecz, która ma niezbyt przyjemny zapach- śmierdzi :) ), maść cynkowa, a czasem maść ichtiolowa. Zgadzam się z przedpiśczyniami, że to raczej hormony, ew. nietolerancja czy alergia pokarmowa. N, 25-09-2011 Forum: Uroda - Re: maść z antybiotykiem na bolące pryszcze? maść: Cynkowa lub ichtiolowa: maść poprawności, aktualności, zupełności czy też przydatności w jakimkolwiek celu. Polityka prywatności | Hasła Leki na opryszczkę - maść czy leki doustne? Opryszczka wargowa nie jest groźną chorobą , a jej objawy zwykle ustępują po kilku dniach . Odpowiednie leki mogą jednak skrócić czas trwania choroby, łagodząc objawy takie jak pieczenie i mrowienie, a także zmniejszając rozprzestrzenianie się zmian. Działanie: Maść Ichtiolowa Lek o działaniu ściągającym i przeciwbakteryjnym. Wskazania: W wyprysku, czyraczności oraz trądziku jako środek bakteriostatyczny oraz ułatwiający odchodzenia ropy. Dawkowanie: Zwykle 1-2 razy dziennie nakładać maść na chore miejsca skóry. Działania niepożądane: Miejscowe podrażnienie skóry. W Czy maść ichtiolowa jest dobra na torbiel włosową? – odpowiada Redakcja abcZdrowie Stosowanie maści po usunięciu znamienia – odpowiada dr n. med. Marcin Frączek Czy połknięcie maści ichtiolowej jest groźne? W takim przypadku maść należy aplikować trzy razy dziennie. Po każdej aplikacji trzeba nałożyć świeży opatrunek. Jeśli takie leczenie nie przynosi spodziewanych rezultatów przez kilka dni, konieczne jest już skonsultowanie się z dermatologiem. Tribiotic na rany; Wiele osób zastanawia się, czy można stosować Tribiotic na rany. Maść ichtiolowa opinie to lek, który jest dostępny w aptekach bez recepty. Dlatego też opinie dostępne w sieci występują w dużej ilości. Maść ta znajduje zastosowanie w leczeniu czyraczności, wyprysków oraz trądziku jako bakteriostatyczny środek oraz jako środek, który ułatwia odchodzenie ropy. Zależnie od samego producenta Pasta cynkowa to działający ściągająco środek leczniczy o właściwościach przeciwzapalnych i przeciwbakteryjnych. Pomaga poradzić sobie z otarciami na skórze, trądzikiem, wypryskami oraz stanem zapalnym na powierzchownych warstwach naskórka. Wielu dermatologów ceni go również za cenne właściwości wysuszające. NR9d. Wypryski i trądzik to niechlubne symbole okresu dojrzewania. Pojawiają się, kiedy w organizmie zaczynają „szaleć” hormony. Nie ma osoby, która nie chciałaby pozbyć się nieestetycznych pryszczy i móc cieszyć się gładką, zdrową skórą. Wbrew pozorom wcale nie trzeba od razu inwestować w drogie leki przeciwtrądzikowe – wystarczy zajrzeć do apteki. Różne przyczyny powstawania trądziku Zanim jednak przystąpi się do ofensywy, warto przyjrzeć się swojemu ciału. Często wypryski pojawiają się na twarzach dorosłych i wówczas nie można tego równie łatwo zrzucić na hormony. Głównym winnym okazuje się wtedy zwykle sposób odżywiania. Organizm na różne sposoby stara się bowiem usunąć nadmiar toksyn z organizmu. Ostatnim tego etapem jest właśnie wypychanie ich na zewnątrz przez skórę – tam, gdzie jest to łatwiejsze, w miejscach, gdzie wytwarzane są największe ilości łoju (sebum), czyli na twarzy, dekolcie i plecach. Najczęściej wystarczy sama zmiana diety, żeby pryszcze zniknęły. Wypryski na skórze u dorosłych to również efekt posiadania cery tłustej lub mieszanej – wtedy skóra bez względu na okoliczności produkuje nadmiar łoju, który jest idealną pożywką i miejscem do rozwoju bakterii. Niepielęgnowana skóra posiada więc wszelkie predyspozycje, żeby na jej powierzchni pojawiły się zmiany trądzikowe. W związku z tym, u osób dorosłych zaleca się również swoją codzienną pielęgnację wzbogacić o naturalne dermokosmetyki (np. serum do twarzy Sevolium). Na ratunek – maść wysuszająca wypryski Jeśli zmiana diety nie pomoże, a wypryski wciąż psują obraz w lustrze, warto sięgnąć po niezawodne i tanie środki, jakimi są maści wysuszające. Taka dobra maść na trądzik będzie zbawienna. To punktowy preparat, który ma silne działanie wysuszające i złuszczające. Do najpopularniejszych maści tego typu należą: maść ichtiolowa i maść lub pasta cynkowa. 1. Maść ichtiolowa To maść na wypryski z głównym składnikiem sulfobituminianem amonowym, czyli ichtiolem. Ichtiol to bardzo gęsta ciecz o charakterystycznym zapachu, który przypomina woń asfaltu. Ma działanie przeciwzapalne i bakteriostatyczne, to znaczy, że hamuje rozwój mikroorganizmów, ich wzrost i namnażanie się. Dlatego maść ichtiolową stosuje się w przypadku zmian trądzikowych nawet na sączące się rany, ponieważ pomaga w odciągnięciu ropy i zniwelowaniu zakażenia. Po użyciu maści może zostać na skórze delikatne zaczerwienienie. Maść należy stosować najlepiej dwa razy dziennie i pozostawiać na skórze przez kilka godzin. Warto na czas jej działania zakleić wyprysk plastrem, ponieważ jest ona ciężko spieralna. 2. Maść cynkowa Pasta lub maść cynkowa na pryszcze ma silne działanie wysuszające, ponieważ zawiera tlenek cynku. Dodatkowo uzupełnia skórę właśnie w ten pierwiastek, ponieważ jego brak w diecie może również doprowadzić do pojawiania się wyprysków. Tlenek cynku wykazuje działanie ściągające i złuszczające, dlatego stosuje się go na zaczerwienione miejsca i wypryski na skórze. Nie powinno się jednak nakładać maści z tlenkiem cynku na otwarte, ropne rany. Maść zasusza i złuszcza wyprysk, a skóra produkuje nowe komórki naskórka, pozbawione trądzikowych zmian. Kiedy i jak stosować maść wysuszającą na wypryski? Obie te maści – ichtiolową i cynkową – można stosować równocześnie, nakładając na dzień maść ichtiolową, a na noc: maść z tlenkiem cynku. Należy jednak pamiętać, że stosowanie tych maści jest tylko punktowe, ponieważ ze względu na swoje działanie mogą podrażniać skórę, zwłaszcza u osób z cerą tłustą. W przypadku posiadania cery tłustej, przed nałożeniem maści należy oczyścić skórę z nadmiaru łoju, na przykład przez przemycie jej tonikiem. Maść wysuszającą nakłada się tylko punktowo, ponieważ nadmiernie wysuszona skóra wysyła sygnał do gruczołów łojowych, a te rozpoczynają wzmożoną pracę – efektem mogą być mocne wypryski na plecach. Jak uchronić się przed śladami po trądziku? Żeby nie bać się, że po wypryskach zostaną blizny, należy stale nawilżać skórę. Osobom z cerą tłustą i mieszaną zaleca się stosowanie kosmetyków na bazie wody, które nie natłuszczają, ale nawadniają skórę. Dzięki temu naskórek jest odżywiony i może się szybko regenerować. Jeśli jednak na skórze zostaną ślady po pryszczach, można zastosować maść z witaminą A, która rozjaśnia skórę, niweluje przebarwienia i blizny. Ma też silne działanie pobudzające regenerację naskórka. Maść cynkowa to jeden z najlepszych preparatów stosowanych na problemy skórne. Dowiedz się więcej o jej właściwościach i przeciwwskazaniach. Co to jest maść cynkowa? Jak sama nazwa wskazuje, maść cynkowa jest oparta o cynk – pierwiastek niezwykle ważny dla naszego organizmu. Co ciekawe, różne postacie maści cynkowej były już używane w starożytności właśnie na problemy skórne. Z naszej perspektywy ważne jest, iż maść cynkowa jest przede wszystkim tania, dostępna bez recepty, jak również posiada mało przeciwwskazań. Substancją czynną w maściach cynkowych jest tlenek cynku, który występuje również u młodszej siostry maści, tj. pasty cynkowej. Związek ten stosuje się również w produkcji farb do włosów, pudrów, zasypek i innych kosmetyków. Właściwości cynku i tlenku cynku Cynk w organizmach ludzkich pełni wiele ważnych funkcji, w związku z czym jego niedobór niesie ze sobą konkretne objawy. Jest to osłabiona odporność, co powoduje, że częściej chorujemy. Niedobór cynku sprawia również, iż nasza skóra jest w gorszej kondycji, tracimy apetyt i libido. Pogarsza się również pamięć i zdolności umysłowe. W przypadku tlenku cynku najbardziej wskazuje się na właściwości ściągające, osuszające, antyseptyczne i przeciwzapalne. To dlatego poleca się maść cynkową na dolegliwości skórne. Jest to środek bezpieczny w użytkowaniu, o białej konsystencji i bezwonny. Ale na które dolegliwości pomaga najbardziej? Maść cynkowa na trądzik i inne zastosowania Najczęściej stosujemy maść cynkową na choroby skóry. Świetnie sprawdza się w przypadku trądziku, a to ze względu na zdolność do wysuszania wyprysków i ich gojenia. Dzięki temu już po kilku godzinach są one znacznie mniej widoczne, z tego powodu warto ją mieć w domowej apteczce. Maść cynkowa blokuje promieniowanie UV, co czyni z jej niezły sposób na ochronę przed słońcem – oczywiście tylko miejscowo. W związku z tym możemy stosować maść na wszelkie stany zapalne czy otarcia. Maść cynkowa to bardzo dobry środek na pieluszkowe zapalenie skóry, które dotyka niemowlęta. Nim jednak użyjesz pasty czy maści pamiętaj, aby stosować ją tylko punktowo. W żadnym wypadku nie należy nią pokrywać zdrowych połaci skóry. Doprowadzi to do ich wysuszenia i niepotrzebnego podrażnienia. Poza tym, używajmy pasty racjonalnie – nie więcej niż raz (najlepiej na noc), maksymalnie dwa razy dziennie. Preparaty na problemy skórne Przeciwwskazania Maści cynkowej nie należy używać w przypadku otwartych ran. Ponadto, na jej skład powinni uważać alergicy. Nie wolno również bez konsultacji z lekarzem stosować maści w połączeniu z innymi specyfikami. Ponieważ maść cynkowa się nie wchłania, nie powinno się jej stosować na duże obszary skóry, ale także przed nałożeniem makijażu. grudzień 2014, nr 100/78 online ICHTIOL JAKO PROBLEMATYCZNY SKŁADNIK LEKU RECEPTUROWEGO Ichtiol jako związek o uznanych właściwościach leczniczych stosowany jest od 1886 roku, kiedy to dermatolog Paul Gerson Unna zaproponował stosowanie między innymi ichtiolu i rezorcynolu w niektórych schorzeniach dermatologicznych. Naturalny ichtiol jest produktem destylacji łupków bituminicznych i sulfonowania destylatu. Największe dostępne ich złoża występują w Estonii, w Polsce można się na nie natknąć w niektórych rejonach Karpat. Obecnie w recepturze wykorzystuje się ichtiol syntetyczny, który powstaje poprzez sulfonowanie oleju lub jest mieszaniną tiokwasów. Synonimy ichtiolu to ichtammol, amonowy sulfobituminian, ichtyoleum, litol, bituminol czy isarol. Należy jednak zaznaczyć, iż niektórzy uważają, iż pod nazwą ichtiol należy rozumieć surowieć otrzymywany naturalnie, zaś nazwą sulfobituminian amonowy powinno się nazywać ichtiol syntetyczny ze względu na pewne różnice w zachowaniu się obu surowców podczas ich łączenia z podłożami. Ponadto ichtiol syntetyczny zawiera w swoim składzie pewne ilości wody. Jednocześnie można od razu wspomnieć, iż synonimem ichtiolu nie jest tumenol – ten produkt siarkowania ropy naftowej nie jest obecnie praktycznie wykorzystywany, ale miał on podobne po ichtiolu właściwości. W Farmakopei Polskiej IX w rozdziale „Wykaz dawek” surowiec znajdziemy pod nazwą Ichtammolum (strona 3614). FP IX podaje zakresy zwykle stosowanych stężeń w preparatach do użytku zewnętrznego. Do przemywań: 1-5%, na skórę: 2-15%, w maści: 10-15%. W praktyce spotyka się maksymalne stężenia do 30% w przypadku leczenia czyraków z dużym obrzękiem tkanek. W receptariuszach można się natknąć także na 1-5% roztwory wodne ichtiolu do irygacji w ginekologii lub 5-20% roztwory glicerolowe do pędzlowania jamy ustnej. Farmakopea działanie określa jako słabo odkażające. Monografię surowca znajdziemy na stronie 2481, zaś na stronie 3559 FP IX podaje dwa przepisy na maści z zawartością ichtiolu: 1. Ammonii bituminosulfonatis unguentum. Jest to 10% maść ichtiolowa na bazie lanoliny i wazeliny żółtej (w równych częściach). Wykonuje się ją poprzez dodanie ichtiolu do przygotowanego podłoża. 2. Unguentum contra congelationem (maść ichtamolowo-kamforowa, maść przeciw odmrożeniom). Jest to 15% maść ichtiolowa z dodatkiem 5% kamfory. Podłożem jest – podobnie jak w przypadku pierwszego przepisu – lanolina i wazelina żółta w równych częściach. Farmakopea zaleca rozpuszczenie kamfory w stopionym podłożu (temperatura około 40 stopni) i dodanie ichtiolu aż do dokładnego zmieszania. Z innych właściwości surowca należy przede wszystkim wymienić jego rozpuszczalność – miesza się on z wodą (1:10) i glicerolem (1:9), trudno rozpuszcza się w etanolu 96%, olejach tłustych i ciekłej parafinie. Tworzy jednorodne mieszaniny z lanoliną. Współczynnik wyparcia dla sulfobituminianu amonu wynosi 0,91. NIEZGODNOŚCI ICHTIOLU Ichtiol jest niezgodny z szeregiem surowców, między innymi z anestezyną, argentum nitricum, rivanolem, papaweryną, atropiną, taniną, bromkami, kwasem salicylowym, płynem Burowa czy rezorcyną. Interakcji należy spodziewać się w przypadku łączenia go ze związkami o charakterze zdecydowanie kwasowym lub zasadowym, ponadto ichtiol może powodować złamanie emulsji na skutek osłabienia działania emulatora (ma słabe właściwości powierzchniowo czynne). Skutkiem tych niezgodności może być albo rozkład substancji czynnej, albo rozkład lub unieczynnienie ichtiolu. Działanie przeciwzapalne wykazują jedynie jednowartościowe sole, stąd wśród interakcji wymienia się także reakcje podwójnej wymiany pomiędzy ichtiolem a związkami wapnia i cynku. Ichtiol wykazuje także interakcje z antybiotykami i hydrokortyzonem – następuje rozkład tych leków związany z zasadowym odczynem ichtiolu. Dr Bożena Karolewicz w swoim opracowaniu [5] podaje, iż w przypadku połączenia w jednym preparacie ichtiolu z maścią gotową zawierającą oxytetracyklinę następuje natychmiastowe obniżenie aktywności antybiotyku aż o 27%. NIEZGODNOŚĆ Z WODĄ WAPIENNĄ Rp. Ichtyoli 6,0 Aqua Calcis ad 100,0 Woda wapienna charakteryzuje się silnie zasadowym pH (około 13), w którym ichtiol się rozkłada. pH ichtiolu jest lekko zasadowe (niektóre źródła podają 7,9-8,5, inne – 8,7 lub nawet 9). Następuje wydzielenie się amoniaku (uwaga na charakterystyczny zapach), sam zaś ichtiol wytrąca się w postaci soli wapniowej. Sól ta obrazowo opisywana jest jako “pływające farflocle”, a sam preparat nie nadaje się do wydania pacjentowi – ciastowata masa sulfobituminianu wapnia nie wywiera działania leczniczego. Nie da się tej recepty skorygować za pomocą zabiegów recepturowych. Jeden z niezgodnych składników należy usunąć (na przykład wodę wapienną zastąpić zwykłą wodą destylowaną). Aqua Calcis należałoby wówczas wydać osobno. W przypadku recept, w których woda wapienna występuje “aa ad” wraz z innym roztworem, na przykład z kwasem bornym (który zmniejsza finalne pH roztworu) można spróbować uniknąć tej niezgodności dodając wodę wapienną na końcu. NIEZGODNOŚĆ Z JONAMI CYNKU Możliwość wystąpienia niezgodności należy brać pod uwagę wszędzie tam, gdzie obok sulfobituminanu w skład recepty wchodzi tlenek cynku (także np. jako pasta cynkowa). W tych receptach dochodzić może do reakcji podwójnej wymiany i powstawania nieaktywnego sulfobituminanu cynku. Rp. Ammoni bituminosulfonatis 5,0 Zinci oxidi 10,0 Glycerini 15,0 Aq. dest. ad 100,0 linimentum Jeżeli receptę tę przygotujemy rozpoczynając od roztarcia tlenku cynku z ichtiolem i gliceryną dojdzie do powstania sulfobituminianu cynku. Prawidłowo recepta powinna być wykonana przez roztarcie ichtiolu z lanoliną, połączenie go z gliceryną i wprowadzenie takiej mieszaniny do wcześniej zawieszonego w przepisanej ilości wody tlenku cynku [9]. Trudno przewidzieć wszystkie możliwe zestawienia, w których ichtiol będzie występował w towarzystwie tlenku cynku, niemniej wydaje się iż, ogólną zasadą powinno być sekwencyjne lub oddzielne wprowadzanie obu składników do postaci leku. Rp. Ichtioli 2,0 Pastae Zinci ad 50,0 Powyższy przepis wzbudza kontrowersje, o tyle, że nie wszystkie źródła są zgodne co do tego, czy faktycznie mamy do czynienia z interakcją. Wydaje się, iż w powyższym przykładzie również powstaje sulfobituminian cynku, jednak reakcja podwójnej wymiany jest na tyle spowolniona, iż uznaje się, że interakcja jest zaniedbywalna w czasie ważności leku. [5] ponadto należy zwrócić uwagę, iż na rynku od dawna dostępne są maści produkowane przemysłowo zawierające zarówno tlenek cynku jak i ichtiol. Monografię maści z sulfobituminianem amonu i pastą cynkową można znaleźć także w FP VI [9]. BRAK RÓWNOMIERNEGO ROZPROSZENIA SUBSTANCJI Ichtiol syntetyczny źle łączy się z podłożami maściowymi oraz masłem kakaowym i wymaga uprzedniego zemulgowania lanoliną bezwodną (w proporcji 1:1). Bez tego zabiegu nie połączy się on wcale lub wydzieli się z preparatu w niedługim czasie. Wizualnie daje to obraz preparatu „nakrapianego” lub „w panterkę”. W przypadku substancji barwnych, takich jak ichtiol, zasadą jest iż używamy wazeliny żółtej, jeżeli na recepcie nie określono wyraźnie typu wazeliny. O próbach wykonania satysfakcjonującej postaci czopków z ichtiolem można przeczytać w opracowaniu przygotowanym przez pracowników Katedry i Zakładu Farmacji Stosowanej Śląskiej Akademii Medycznej zatytułowanym „Technologia sporządzania maści i czopków z zastosowaniem Unguatora” [7]. Przedstawiono tam problemy związane z wprowadzeniem ichtiolu do masła kakaowego. Zadowalające wyniki uzyskano jedynie w przypadku czopków prostych z ichtiolem po wcześniejszym zemulgowaniu ichtiolu lanoliną w równych częściach. W przypadku czopków wieloskładnikowych, z dodatkiem między innymi papaweryny i anestezyny autorom opracowania nie udało się doprowadzić do uzyskania zadowalającej postaci leku. Pojawiały się problemy takie jak zbijanie się ichtiolu w widoczne skupiska i rozpływanie się czopków po wyjęciu z formy. Rp. 10% sol ichtioli sol. Ichtiol rozpuszcza się w wodzie (w proporcji 1:10) tworząc roztwór koloidalny. Roztworów tych nie sączymy, należy wydawać je z etykietą „wstrząsnąć przed użyciem”. Rozpuszczanie nie jest jednak procesem natychmiastowym. Zaleca się wykonywanie go w parowniczce poprzez powolne i dokładne rozcieranie ichtiolu z niewielką ilością wody. Oczywiście finalnie, stopniowo uzupełniamy pozostałą ilością wody do odpowiedniej, przewidzianej składem ilości. W przypadku wykonywania tego roztworu w zlewce na dnie i na ściankach ichtiol będzie osiadał, co może wymagać “skrobania” bagietką i będzie trwało zdecydowanie dłużej niż zalecany sposób na przygotowanie w parownicy. Rozpuszczenie można przyspieszyć wykonując je “na ciepło”, jednak piśmiennictwo przestrzega przez możliwością powstawania osadu (“kłaczkowania ichtiolu”) [8]. Zdecydowanie nie należy ogrzewać ichtiolu per se, ani nakładać go do gorących naczyń, gdyż następuje jego wysychanie z wytworzeniem się tzw. paku. Podobne zjawisko następuje także w czasie dłuższego przechowywania na brzegach opakowań, gdzie tworzy się kleista warstwa odwodnionego ichtiolu. Uwaga praktyczna – po wykonaniu recepty z ichtiolem utensylia należy niezwłocznie umyć, aby zapobiec ich trwałemu przebarwieniu. Rp. 10% Sol. lchtyoli spirituosa M. f. sol. Ichtiol nie rozpuści się w etanolu o stężeniu powyżej 90% – wytwarza się żywica ichtiolowa, nierozpuszczalna masa. Można przygotowywać spirytusowe roztwory na etanolu o niższej procentowości, za trwałe uważa się roztwory spirytusowe ichtiolu w których woda z etanolem jest w proporcji 1:1. PIGUŁKI ICHTIOLOWE W “Przewodniku po recepturze aptecznej” pod redakcją Kazimiery Henryki Bodek [3] można znaleźć interesujący przepis na pigułki ichtiolowe, chociaż można zaryzykować stwierdzenie, że jest to obecnie raczej recepturowa ciekawostka: Rp. Ammonii bituminosulfonatis 0,08 Massae pilularum pil. No 30 x 1 pigułkę Masa pigułki powinna wynosić od 0,1 g do 0,3 g. Wypełnieniem pigułek jest laktoza na którą należy nakropić odpowiednią ilość ichtiolu, a następnie wyrobić masę pigułkową w moździerzu. W zależności od ilości przepisanego ichtiolu może być konieczne zwilżenie masy (mieszaniną wody i glicerolu 1:1). Preparat ten miał wskazania do stosowania w trądziku, pigułki te stosowano również w przewlekłych stanach zapalnych i zakażeniach, głównie oskrzeli. PODSUMOWANIE Ichtiol rzadko wywołuje podrażnienia, jest bogaty w dobroczynną siarkę, rozpuszcza się w wodzie. Tymi cechami korzystnie wyróżnia się przy porównaniu z dziegciami, które zawierają niewiele siarki, za to dużo węglowodorów aromatycznych. Jego wadą jest jednak intensywna barwa i silny zapach (przypominający asfalt). Dla pacjentów źle tolerujących te cechy alternatywą są produkowane przemysłowo produkty gotowe na bazie ichtiolu białego. Farmaceutom sporządzającym leki recepturowe ichtiol może przysporzyć wielu kłopotów. Surowiec ten ze względu na fakt, że wchodzi w liczne interacje, w leku recepturowym najlepiej “czuje się” solo. Bardzo pożytecznym byłoby dokładniejsze zbadanie znanych już interakcji ichtiolu w szczególności z uwzględnieniem możliwości ich uniknięcia w sytuacjach w których dostępne zabiegi recepturowe dają taką możliwość. mgr farm. Olga Sierpniowska Piśmiennictwo: 1. Wojciechowska K. „Związki cynku stosowane w recepturze aptecznej”; Aptekarz Polski czerwiec 2012, nr 70/48 online 2. Bilek M. „Receptariusz”; Farmacja Krakowska 2/2012 3. Bodek K. H. (red.) „Przewodnik po recepturze aptecznej”, UM Łódź, Katedra Farmacji Stosowanej, Zakład Farmacji Aptecznej, Łódź 2012 4. Farmakopea Polska IX 5. Karolewicz B. „Problemy i niezgodności recepturowe w układach półstałych cz. I.”; Pharmacon – Biuletyn Dolnośląskiej Izby Aptekarskiej nr 3-4/2013 6. Pluta J., Haznar-Garbacz D., Karolewicz B., Fast M. „Preparaty galenowe”; Wyd. I polskie, Medpharm Polska 7. Jankowski A., Gadomska-Nowak M. „Technologia sporządzania maści i czopków z zastosowaniem Unguatora”; Sosnowiec 2004 8. Kołodziejczyk Nachajski „Ten sam lek różnie zapisany”; Aptekarz Polski czerwiec 2013, nr 82/60 online 9. Telejko E., Winnicka K., Sosnowska K., Słodownik T. „Niezgodności recepturowe, interakcje, homeopatia i homotoksykologia. Skrypt do ćwiczeń dla studentów IV roku farmacji aptecznej.”; Białystok 2005 Sprawdź czas i koszty przesyłki Wskazania i działanieW stanach zapalnych skóry, otarciach naskórka, trądziku, jako środek wysuszający i oxydum 10cz.; Vaselinum hydrophylicum 90cz.,DawkowanieSmarować 1-2 razy dziennie zmienione powierzchnie skóry. Opakowanie przechowywać szczelnie zamknięte, w chłodnym miejscu. Chronić od dodatkowePrzed użyciem zapoznaj się z ulotką dołączoną do opakowania, która zawiera wskazania, przeciwwskazania, dane dotyczące działań niepożądanych i dawkowanie oraz informacje dotyczące stosowania i przechowywania produktu leczniczego, bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą, gdyż każdy lek niewłaściwie stosowany zagraża Twojemu życiu lub Państwu pomocą pod adresem apteka@ X